Η αθανασία της ψυχής και οι αναμνήσεις της.
Ο Πλάτωνας στο βιβλίο του «ΜΕΝΩΝ» αναλύει επακριβώς την άποψή του για την ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, αλλά και για το άμεσο συμπέρασμα που προκύπτει από αυτό καθεαυτό το γεγονός της αθανασίας.
Υποστηρίζει δηλαδή, ότι η Ψυχή μας, λόγω της αιώνιας και άφθαρτης φύσης της, είναι σε θέση να γνωρίζει τα πάντα, αφού κατά την διάρκεια των προηγουμένων ενσαρκώσεών της, έχει ζήσει πάρα πολλές και διαφορετικές καταστάσεις, τις οποίες όμως δυστυχώς δεν μπορεί να θυμάται, όσο βρίσκεται σε ένσαρκη κατάσταση.
Σε αυτήν την λογική βασίζεται η περίφημη άποψη του Πλάτωνα ως προς το θεμελιώδες θέμα της ανάμνησης, υποστηρίζοντας ξεκάθαρα ότι «Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΗ».
Ας δούμε όμως αναλυτικά, το σχετικό απόσπασμα του διαλόγου μεταξύ του Σωκράτη και του Μένωνα, σε ό,τι αφορά στο θέμα της ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ:
-Σωκράτης: ἔγωγε: ἀκήκοα γὰρ ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν σοφῶν περὶ τὰ θεῖα πράγματα.
(Βεβαίως, έχω ακούσει πολλούς σοφούς άνδρες και γυναίκες, που ανέπτυξαν θεολογικές συζητήσεις.
-Μένων: τίνα λόγον λεγόντων;
(Ποια επιχειρήματα πιστεύεις ότι χρησιμοποιούσαν;)
-Σωκράτης: ἀληθῆ, ἔμοιγε δοκεῖν, καὶ καλόν.
(Πιστεύω ότι ο τρόπος που ανέπτυσσαν τα θέματά τους, βασιζόταν στην αλήθεια και γι αυτό παρουσίασαν ωραίες ιδέες.)
-Μένων: τίνα τοῦτον, καὶ τίνες οἱ λέγοντες;
(Ποια είναι αυτά τα λόγια και ποιοι ήταν αυτοί οι σοφοί άνθρωποι που τα ανέπτυσσαν;)
-Σωκράτης: οἱ μὲν λέγοντές εἰσι τῶν ἱερέων τε καὶ τῶν ἱερειῶν ὅσοις μεμέληκε περὶ ὧν μεταχειρίζονται λόγον οἵοις τ᾽ εἶναι διδόναι.
(Άλλοι μεν από τους ομιλητές ανήκαν στην τάξη των ιερέων ή και των ιερειών, εφόσον αυτοί είχαν το ενδιαφέρον να αναπτύξουν τέτοιου είδους θεολογικά θέματα, κάτι που βεβαίως θεωρούμε δεδομένο.)
-Σωκράτης: λέγει δὲ καὶ Πίνδαρος καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν ποιητῶν ὅσοι θεῖοί εἰσιν.
(Το αναφέρει μάλιστα και ο Πίνδαρος, όπως και πολλοί άλλοι ποιητές που ασχολούνται με θεολογικά θέματα και είναι θεόπνευστοι.)
-Σωκράτης: ἃ δὲ λέγουσιν, ταυτί ἐστιν:
(για τα οποία ισχυρίζονται ότι όσα λένε είναι αλήθεια.)
-Σωκράτης: ἀλλὰ σκόπει εἴ σοι δοκοῦσιν ἀληθῆ λέγειν.
(Αλλά προσπάθησε να διερευνήσεις αν πράγματι τα όσα λένε ανταποκρίνονται στην αλήθεια.)
-Σωκράτης: φασὶ γὰρ τὴν ψυχὴν τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀθάνατον.
(Αυτοί οι σοφοί, ισχυρίζονται λοιπόν ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη.)
-Σωκράτης: καὶ τοτὲ μὲν τελευτᾶν ὃ δὴ ἀποθνῄσκειν καλοῦσι τοτὲ δὲ πάλιν γίγνεσθαι.
(και αυτό που ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΘΑΝΑΤΟ θεωρείται ένα προσωρινό τέλος που συμβαίνει κάποια δεδομένη στιγμή, ενώ κάποια άλλη στιγμή αργότερα, Η ΨΥΧΗ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΝΕΟ ΣΩΜΑ.)
-Σωκράτης: ἀπόλλυσθαι δ᾽ οὐδέποτε:
(με αποτέλεσμα, Η ΨΥΧΗ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ.)
-Σωκράτης: δεῖν δὴ διὰ ταῦτα ὡς ὁσιώτατα διαβιῶναι τὸν βίον:
(Για τον λόγο αυτόν, θα έπρεπε κάθε άνθρωπος να διάγει τον βίο του με ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΝΤΙΜΟΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ.)
-Σωκράτης: οἷσιν γὰρ ἂν
(Αυτοί οι σοφοί, θα πρέπει να γνωρίζουν το εξής ποίημα (του Πινδάρου) που ακολουθεί).
-Σωκράτης: Φερσεφόνα ποινὰν παλαιοῦ πένθεος δέξεται,
(«Η Περσεφόνη υποδέχεται την Ψυχή του νεκρού, (στον κάτω κόσμο του Πλούτωνα) και της επιβάλλει την ποινή που αναλογεί στις αμαρτίες του προηγούμενου ένσαρκου βίου της)
-Σωκράτης: εἰς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων ἐνάτῳ ἔτεϊ ἀνδιδοῖ ψυχὰς πάλιν.
(Για να τιμωρηθεί όταν επανενσαρκωθεί, μετά την πάροδο εννέα ετών (στον επάνω κόσμο της θάλασσας του Ποσειδώνα) που ζούνε οι ένσαρκες Ψυχές.»)
-Σωκράτης: ἐκ τᾶν βασιλῆες ἀγαυοὶ.
(Μέσα από αυτήν την διαδικασία της επανενσάρκωσης, επανέρχονται στη ζωή ακόμα και οι βασιλικές ψυχές.)
-Σωκράτης: καὶ σθένει κραιπνοὶ σοφίᾳ τε μέγιστοι ἄνδρες αὔξοντ᾽.
με ισχυρό σθένος και με σοφία, ώστε να εξελιχθούν σε ανθρώπους μέγιστης σημασίας.
ἐς δὲ τὸν λοιπὸν χρόνον ἥρωες ἁγνοὶ πρὸς ἀνθρώπων καλεῦνται.
(Αυτές τις ενσαρκωμένες ψυχές οι άνθρωποι τις αποκαλούν ήρωες και τις λατρεύουν αιωνίως.)
-Σωκράτης: ἅτε οὖν ἡ ψυχὴ ἀθάνατός τε οὖσα καὶ πολλάκις γεγονυῖα,
(Εφόσον λοιπόν αυτή η Ψυχή έχει ενσαρκωθεί πολλές φορές ΚΑΘΟΤΙ ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΘΑΝΑΤΗ.)
-Σωκράτης: καὶ ἑωρακυῖα καὶ τὰ ἐνθάδε καὶ τὰ ἐν Ἅιδου καὶ πάντα χρήματα.
(και έχει δει πάρα πολλά, τόσο τα ΟΡΑΤΑ που συμβαίνουν στον κόσμο των ζωντανών, όσο και τα ΑΟΡΑΤΑ που συμβαίνουν στον κόσμο του Άδη, και με τον τρόπο αυτόν, έχει γνωρίσει όλα αυτά που κάποια στιγμή θα της χρησιμεύσουν.)
-Σωκράτης: οὐκ ἔστιν ὅτι οὐ μεμάθηκεν.
(ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΟΤΙ Η ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΔΑΧΘΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.)
-Σωκράτης: ὥστε οὐδὲν θαυμαστὸν καὶ περὶ ἀρετῆς καὶ περὶ ἄλλων οἷόν τ' εἶναι αὐτὴν ἀναμνησθῆναι, ἅ γε καὶ πρότερον ἠπίστατο.
(Ώστε δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση ούτε και θαυμασμό, το γεγονός ότι η Ψυχή έχει την δυνατότητα να επαναφέρει στην μνήμη της όλα αυτά για τα οποία έχει αποκτήσει γνώσεις στις προηγούμενες ενσαρκώσεις της, τόσο όσον αφορά το θέμα της αρετής όσο και όλα τα άλλα θέματα.)
-Σωκράτης: ἅτε γὰρ τῆς φύσεως ἁπάσης συγγενοῦς οὔσης.
(Επειδή λοιπόν ο,τιδήποτε που βρίσκεται μέσα στη φύση, συγγενεύσει με το σύνολό της,.)
-Σωκράτης: καὶ μεμαθηκυίας τῆς ψυχῆς ἅπαντα.
(και εφόσον Η ΨΥΧΗ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ.)
-Σωκράτης: οὐδὲν κωλύει ἓν μόνον ἀναμνησθέντα ὃ δὴ μάθησιν καλοῦσιν ἄνθρωποι
(δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο, η Ψυχή να μπορέσει να επαναφέρει στην μνήμη της ένα γεγονός, το οποίο οι άνθρωποι ονομάζουν διδασκαλία.)
-Σωκράτης: τἆλλα πάντα αὐτὸν ἀνευρεῖν.
(Κατόπιν η Ψυχή θα έχει την δυνατότητα να θυμηθεί όλα τα υπόλοιπα γεγονότα που έχει βιώσει στις προηγούμενες ζωές της, όπως επίσης και όλες τις γνώσεις που είχε αποκτήσει.)
-Σωκράτης: ἐάν τις ἀνδρεῖος ᾖ
(Όλα αυτά θα συμβούν υπό την προϋπόθεση ότι διαθέτει κάποιος την απαιτούμενη ανδρεία, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει ακόμα και τις δύσκολες καταστάσεις που βίωσε η ψυχή στις προηγούμενες ζωές).
-Σωκράτης: καὶ μὴ ἀποκάμνῃ ζητῶν.
(και να μην παραιτηθεί με την δικαιολογία της εξάντλησης από αυτήν την προσπάθεια.)
-Σωκράτης: τὸ γὰρ ζητεῖν ἄρα καὶ τὸ μανθάνειν ἀνάμνησις ὅλον ἐστίν.
(Σαν τελικό συμπέρασμα καταλήγουμε ότι κάθε έρευνα αλλά και κάθε διδασκαλία πρέπει να έχει σαν στόχο, ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ.
Σε αυτήν την λογική βασίζεται η περίφημη άποψη του Πλάτωνα ως προς το θεμελιώδες θέμα της ανάμνησης, υποστηρίζοντας ξεκάθαρα ότι «Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΗ».
Ας δούμε όμως αναλυτικά, το σχετικό απόσπασμα του διαλόγου μεταξύ του Σωκράτη και του Μένωνα, σε ό,τι αφορά στο θέμα της ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ:
-Σωκράτης: ἔγωγε: ἀκήκοα γὰρ ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν σοφῶν περὶ τὰ θεῖα πράγματα.
(Βεβαίως, έχω ακούσει πολλούς σοφούς άνδρες και γυναίκες, που ανέπτυξαν θεολογικές συζητήσεις.
-Μένων: τίνα λόγον λεγόντων;
(Ποια επιχειρήματα πιστεύεις ότι χρησιμοποιούσαν;)
-Σωκράτης: ἀληθῆ, ἔμοιγε δοκεῖν, καὶ καλόν.
(Πιστεύω ότι ο τρόπος που ανέπτυσσαν τα θέματά τους, βασιζόταν στην αλήθεια και γι αυτό παρουσίασαν ωραίες ιδέες.)
-Μένων: τίνα τοῦτον, καὶ τίνες οἱ λέγοντες;
(Ποια είναι αυτά τα λόγια και ποιοι ήταν αυτοί οι σοφοί άνθρωποι που τα ανέπτυσσαν;)
-Σωκράτης: οἱ μὲν λέγοντές εἰσι τῶν ἱερέων τε καὶ τῶν ἱερειῶν ὅσοις μεμέληκε περὶ ὧν μεταχειρίζονται λόγον οἵοις τ᾽ εἶναι διδόναι.
(Άλλοι μεν από τους ομιλητές ανήκαν στην τάξη των ιερέων ή και των ιερειών, εφόσον αυτοί είχαν το ενδιαφέρον να αναπτύξουν τέτοιου είδους θεολογικά θέματα, κάτι που βεβαίως θεωρούμε δεδομένο.)
-Σωκράτης: λέγει δὲ καὶ Πίνδαρος καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν ποιητῶν ὅσοι θεῖοί εἰσιν.
(Το αναφέρει μάλιστα και ο Πίνδαρος, όπως και πολλοί άλλοι ποιητές που ασχολούνται με θεολογικά θέματα και είναι θεόπνευστοι.)
-Σωκράτης: ἃ δὲ λέγουσιν, ταυτί ἐστιν:
(για τα οποία ισχυρίζονται ότι όσα λένε είναι αλήθεια.)
-Σωκράτης: ἀλλὰ σκόπει εἴ σοι δοκοῦσιν ἀληθῆ λέγειν.
(Αλλά προσπάθησε να διερευνήσεις αν πράγματι τα όσα λένε ανταποκρίνονται στην αλήθεια.)
-Σωκράτης: φασὶ γὰρ τὴν ψυχὴν τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀθάνατον.
(Αυτοί οι σοφοί, ισχυρίζονται λοιπόν ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη.)
-Σωκράτης: καὶ τοτὲ μὲν τελευτᾶν ὃ δὴ ἀποθνῄσκειν καλοῦσι τοτὲ δὲ πάλιν γίγνεσθαι.
(και αυτό που ΟΝΟΜΑΖΟΥΝ ΘΑΝΑΤΟ θεωρείται ένα προσωρινό τέλος που συμβαίνει κάποια δεδομένη στιγμή, ενώ κάποια άλλη στιγμή αργότερα, Η ΨΥΧΗ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΝΕΟ ΣΩΜΑ.)
-Σωκράτης: ἀπόλλυσθαι δ᾽ οὐδέποτε:
(με αποτέλεσμα, Η ΨΥΧΗ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ.)
-Σωκράτης: δεῖν δὴ διὰ ταῦτα ὡς ὁσιώτατα διαβιῶναι τὸν βίον:
(Για τον λόγο αυτόν, θα έπρεπε κάθε άνθρωπος να διάγει τον βίο του με ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΝΤΙΜΟΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ.)
-Σωκράτης: οἷσιν γὰρ ἂν
(Αυτοί οι σοφοί, θα πρέπει να γνωρίζουν το εξής ποίημα (του Πινδάρου) που ακολουθεί).
-Σωκράτης: Φερσεφόνα ποινὰν παλαιοῦ πένθεος δέξεται,
(«Η Περσεφόνη υποδέχεται την Ψυχή του νεκρού, (στον κάτω κόσμο του Πλούτωνα) και της επιβάλλει την ποινή που αναλογεί στις αμαρτίες του προηγούμενου ένσαρκου βίου της)
-Σωκράτης: εἰς τὸν ὕπερθεν ἅλιον κείνων ἐνάτῳ ἔτεϊ ἀνδιδοῖ ψυχὰς πάλιν.
(Για να τιμωρηθεί όταν επανενσαρκωθεί, μετά την πάροδο εννέα ετών (στον επάνω κόσμο της θάλασσας του Ποσειδώνα) που ζούνε οι ένσαρκες Ψυχές.»)
-Σωκράτης: ἐκ τᾶν βασιλῆες ἀγαυοὶ.
(Μέσα από αυτήν την διαδικασία της επανενσάρκωσης, επανέρχονται στη ζωή ακόμα και οι βασιλικές ψυχές.)
-Σωκράτης: καὶ σθένει κραιπνοὶ σοφίᾳ τε μέγιστοι ἄνδρες αὔξοντ᾽.
με ισχυρό σθένος και με σοφία, ώστε να εξελιχθούν σε ανθρώπους μέγιστης σημασίας.
ἐς δὲ τὸν λοιπὸν χρόνον ἥρωες ἁγνοὶ πρὸς ἀνθρώπων καλεῦνται.
(Αυτές τις ενσαρκωμένες ψυχές οι άνθρωποι τις αποκαλούν ήρωες και τις λατρεύουν αιωνίως.)
-Σωκράτης: ἅτε οὖν ἡ ψυχὴ ἀθάνατός τε οὖσα καὶ πολλάκις γεγονυῖα,
(Εφόσον λοιπόν αυτή η Ψυχή έχει ενσαρκωθεί πολλές φορές ΚΑΘΟΤΙ ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΞΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΘΑΝΑΤΗ.)
-Σωκράτης: καὶ ἑωρακυῖα καὶ τὰ ἐνθάδε καὶ τὰ ἐν Ἅιδου καὶ πάντα χρήματα.
(και έχει δει πάρα πολλά, τόσο τα ΟΡΑΤΑ που συμβαίνουν στον κόσμο των ζωντανών, όσο και τα ΑΟΡΑΤΑ που συμβαίνουν στον κόσμο του Άδη, και με τον τρόπο αυτόν, έχει γνωρίσει όλα αυτά που κάποια στιγμή θα της χρησιμεύσουν.)
-Σωκράτης: οὐκ ἔστιν ὅτι οὐ μεμάθηκεν.
(ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ, ΟΤΙ Η ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΔΑΧΘΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.)
-Σωκράτης: ὥστε οὐδὲν θαυμαστὸν καὶ περὶ ἀρετῆς καὶ περὶ ἄλλων οἷόν τ' εἶναι αὐτὴν ἀναμνησθῆναι, ἅ γε καὶ πρότερον ἠπίστατο.
(Ώστε δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση ούτε και θαυμασμό, το γεγονός ότι η Ψυχή έχει την δυνατότητα να επαναφέρει στην μνήμη της όλα αυτά για τα οποία έχει αποκτήσει γνώσεις στις προηγούμενες ενσαρκώσεις της, τόσο όσον αφορά το θέμα της αρετής όσο και όλα τα άλλα θέματα.)
-Σωκράτης: ἅτε γὰρ τῆς φύσεως ἁπάσης συγγενοῦς οὔσης.
(Επειδή λοιπόν ο,τιδήποτε που βρίσκεται μέσα στη φύση, συγγενεύσει με το σύνολό της,.)
-Σωκράτης: καὶ μεμαθηκυίας τῆς ψυχῆς ἅπαντα.
(και εφόσον Η ΨΥΧΗ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ.)
-Σωκράτης: οὐδὲν κωλύει ἓν μόνον ἀναμνησθέντα ὃ δὴ μάθησιν καλοῦσιν ἄνθρωποι
(δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο, η Ψυχή να μπορέσει να επαναφέρει στην μνήμη της ένα γεγονός, το οποίο οι άνθρωποι ονομάζουν διδασκαλία.)
-Σωκράτης: τἆλλα πάντα αὐτὸν ἀνευρεῖν.
(Κατόπιν η Ψυχή θα έχει την δυνατότητα να θυμηθεί όλα τα υπόλοιπα γεγονότα που έχει βιώσει στις προηγούμενες ζωές της, όπως επίσης και όλες τις γνώσεις που είχε αποκτήσει.)
-Σωκράτης: ἐάν τις ἀνδρεῖος ᾖ
(Όλα αυτά θα συμβούν υπό την προϋπόθεση ότι διαθέτει κάποιος την απαιτούμενη ανδρεία, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει ακόμα και τις δύσκολες καταστάσεις που βίωσε η ψυχή στις προηγούμενες ζωές).
-Σωκράτης: καὶ μὴ ἀποκάμνῃ ζητῶν.
(και να μην παραιτηθεί με την δικαιολογία της εξάντλησης από αυτήν την προσπάθεια.)
-Σωκράτης: τὸ γὰρ ζητεῖν ἄρα καὶ τὸ μανθάνειν ἀνάμνησις ὅλον ἐστίν.
(Σαν τελικό συμπέρασμα καταλήγουμε ότι κάθε έρευνα αλλά και κάθε διδασκαλία πρέπει να έχει σαν στόχο, ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ.
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι Αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι είχαν απίστευτες γνώσεις πάνω στο θέμα ''ΨΥΧΉ'' και την πορεία που αυτή διαγράφει στο πέρασμα των ετών με τις μετενσαρκώσεις της. Άλλωστε δεν ήταν μόνο ο Σωκράτης που είχε μιλήσει γι' αυτήν, αλλά σχεδόν όλοι οι φιλόσοφοι μας: Θαλής, Αναξίμανδρος, Πλάτων, Ηράκλειτος κτλ.
Συμπερασματικά λοιπόν, με βάση αυτά τα δεδομένα που επί 1.750 ''κάποιοι'' μας κρατούσαν κρυφά, προτρέποντάς μας να... ''μην δοκιμάσουμε ποτέ το ξύλο της γνώσης'', καταλαβαίνουμε το εξής: Ξανά υπήρξαμε εδώ, ξανά βιώσαμε πράγματα, ξανά βρεθήκαμε μεταξύ μας ακόμη κάποιοι που τώρα έχουμε κοινές ιδέες, σκοπούς, στόχους. Πιθανόν να έχουμε ξανά πολεμήσει κιόλας μαζί (μην σας φαίνεται καθόλου παράξενο αυτό), και τώρα που η πατρίδα μας καλεί και πάλι σε βοήθεια, αφού κάποιοι λυσσαλέα προσπαθούν να την καταστρέψουν. Το κάλεσμα της ψυχής μας ενώνει ξανά.
Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ, ΗΤΑΝ ΓΝΩΣΤΗ, ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΤΟΥΣ, ΕΙΧΑΝ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ-ΟΠΛΙΤΕΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ -IDIOTS- ΟΠΩΣ ΛΕΓΟΝΤΑΙ, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΑΝ ΣΗΜΕΡΑ), ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΓΟΥΝ. Ο ΗΡΩΙΣΜΟΣ, ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ Η ΕΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ, ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΑΚΟΜΑ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ.... ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΜΕ ΤΑ 147 ΔΕΛΦΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ, ΠΟΥ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΚΑΛΟΨΥΧΙΑ, ΚΑΛΙΕΡΓΟΥΣΑΝ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ... ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΑΡΓΗΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΟΥΝ.
Αυτοί που διέλυσαν αυτή την γνώση, την κατέστρεψαν καίγοντας και λεηλατώντας, (γνωρίζετε όλοι πολύ καλά ποιοι ήταν), έφτασαν στο σημείο αυτοί οι ίδιοι, να βεβηλώνουν την μνήμη ενός ανθρώπου σαν τον Σωκράτη (και όλων των υπολοίπων), διαστρεβλώνοντας όσα είπε και μετατρέποντας τον από ΕΛΛΗΝΑ σε ΕΒΡΑΙΟ.Κατόπιν οι ίδιοι αντέστρεψαν την άποψη των ανθρώπων στο θέμα ''ΨΥΧΗ'', κι ενώ αυτή ήταν άφοβη ως αθάνατη... την γέμισαν φοβίες και δουλοπρέπεια. Αποτέλεσμα: Η Ελλάδα έχασε τα σκήπτρα της, έχασε τα εδάφη της, έχασε την δυναμική της, έχασε το Κλέος και την Περηφάνια της. όλα αυτά είναι αποτελέσματα της δουλοπρέπειας και του σκοταδισμού, κατά τον οποίο... ότι γίνεται, είναι: ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ(!)
ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΟΛΑ
ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΕΛΛΗΝΕΣ.
Περίανδρος Αθηνάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου